1. |
Αθήνα - Τσιμέντο
02:54
|
|
||
|
Αθήνα-Τσιμέντο
Αθήνα-Τσιμέντο, Τσιμέντο-Αθήνα
Πουτάνα ζωή, άντε πάμε ξεκίνα!
Δουλεύω σα σκύλος
το βράδυ ρουτίνα
Αθήνα-Τσιμέντο, Τσιμέντο-Αθήνα
Δακρυγόνα μυρίζουν...
βρωμάει βενζίνη
κτίρια κενά, σίσα-ηρωίνη
άνθρωποι κάδοι, φτώχεια και πείνα
Ώ! Τί όμορφη μέρα, συντριβάνι ξεκίνα!
Γαμημένη ψεύτικη πουτάνα βιτρίνα
είναι ο περίπατος μεγάλος, πάμε ξεκίνα!
Μην κοιτάζεις πιο εκεί...
ο κόσμος πεθαίνει
Αθήνα-Τσιμέντο, Τσιμέντο-Αθήνα
Μπούκωτο!
Χτίσε λίγο ακόμα χωράμε κ' άλλοι!
Σηκώστε και άλλα κτίρια μες το τσιμέντο
και φέρτε τουρίστες να μείνουνε, ναι!
|
||||
2. |
Μια μαύρη θλίψη
04:06
|
|
||
|
Μια μαύρη θλίψη
Μια μαύρη θλίψη
έχει γεμίσει τον αέρα και στο σώμα μου μπαίνει
με κάθε ανάσα
που καλούμαι να τραβήξω απ' τη ζωή που μου μένει
Μια προπαγάνδα,
στο μυαλό μου διεισδύει και τη σκέψη μου κλέβει,
με θέλει ήσυχο,
έναν υπάκουο αμνό που στη σφαγή του πηγαίνει.
Εγκληματίες
έχει γεμίσει η βουλή, μα η κυβέρνηση επιμένει
ρητορεύει...
μιλά για μέρες αφθονίας, ενώ ο κόσμος πεθαίνει
Ανθρωποφάγα,
τα γουρούνια χοντρά, τα κοστούμια στενεύουν
εκεί στα έδρανα,
αλαλάζοντα κοράκια το λαό κοροϊδεύουν
Πάρ' τους και χτύπα τους
να μαλακώσουνε!
Μαύρο μελάνι
πάνω σε πέτρα
Πάρ' τους και σταύρωσ' τους!
Μην τους βασκάνουμε!
Σήκωσ' τα μούτρα τους
και φτύσε μέσα!
|
||||
3. |
|
|||
|
Ονειρεύομαι έναν κόσμο με καπνούς και φωτιά
Κάποια στιγμή
κατάλαβα οτι πρέπει να αναιρώ
και να σβήνω παλιές ιδέες
Σκέφτηκα!
Ότι πρέπει να πετάξω στο κενό
ό,τι σκουπίδια μου φορτώσαν στο μυαλό
παλιές ημέρες
Έχω υποχρέωση!
Να προσπαθήσω να διορθώσω ό,τι μπορώ
με την ελπίδα ότι κάποτε
κάτι θα αλλάξει
Γιατί είναι άδικο
να αναγκαζόμαστε όταν είμαστε παιδιά
να προοριζόμαστε μονάχα
για το απάνθρωπο
Μα όσοι γλιτώσαμε
να ξέρεις βλέπουμε
αντιστεκόμαστε
και περιμένουμε
όλο το άδικο
να πέσει πάνω σας.
Είναι ανήθικος
όλος ο κόσμος σας
Ονειρεύομαι έναν κόσμο με καπνούς και φωτιά.
Ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα βγει από τη λήθη.
Είναι πολύ σκληρός ο κόσμος που γαμιούνται παιδιά.
Νεοδημοκράτες κυβερνάνε με ανήθικα ήθη.
|
||||
4. |
45° υπό σκιά
08:58
|
|
||
|
45° υπό σκιά
Έχω πάρει τους δρόμους και τρέχω,
σε αυτή την πόλη άλλο πια δεν αντέχω
είναι οι βαθμοί 45 υπό σκιά
και όλο καίγομαι...
Πρέπει να φύγω, να τρέξω να γλιτώσω
να πάω κάπου μακριά να χαλαρώσω
να μη βλέπω άλλους θερμόπληκτους τριγύρω
να γυρνάνε σα ζόμπι ενώ τρελαίνονται
Βλέμματα άδεια...
που το 'χουν χάσει...
όλο το σώμα τους ιδρώτα έχει στάξει
δεν αντέχω θέλω να φύγω
θέλω να πάω μακριά, έστω για λίγο
Είναι και οι άνθρωποι
που είναι "βρώμικοι"...
και εγώ τρελαίνομαι, τους σιχαίνομαι
δεν τους αντέχω, θέλω να φύγω
θέλω να πάω μακριά, έστω για λίγο
Έχει γεμίσει και ο αέρας με στάχτη!
Ποιος είναι ο Νέρωνες που έκαψε τα δάση;
Ποιος είναι αυτός που καίει αυτή την πόλη;
Kαι εμάς όλους μαζί...
Ανάσα - Στάχτη
|
||||
5. |
Λούπα
05:50
|
|
||
|
Λούπα
Είναι ο κόσμος μια λούπα που γυρίζει συνεχώς
με παρασέρνει και με ρίχνει σε περίεργη ρότα.
Κάθε στιγμή και κάθε νότα ένας θάνατος μικρός
γιατί το πάρτι θα τελειώσει και θα ανάψουν τα φώτα.
Kαι εκεί με μάτια κουρασμένα, μεθυσμένο μυαλό
πρέπει μια σκάλα να κατέβω για να φύγω από την πόρτα.
Μαυροντυμένος επιστρέφω προς το σπίτι πεζός
και διερωτώμαι τελικά αν είχε πλάκα η βόλτα.
Καθώς η μέρα ανατέλλει και πλησιάζει συνεχώς
έχω ένα φόβο καρφωμένο στο μυαλό μου σαν πρόκα.
Όσο και αν θέλω να πιστέψω ότι τα πάντα είναι εμπρός
κανένα πάρτι δεν θα είναι σαν εκείνα τα πρώτα.
Μαυροντυμένος επιστρέφω προς το σπίτι πεζός
και διερωτώμαι τελικά αν είχε πλάκα η βόλτα.
Καθώς η μέρα ανατέλλει και πλησιάζει συνεχώς
έχω ένα φόβο καρφωμένο στο μυαλό μου σαν πρόκα.
Όσο και αν θέλω να πιστέψω ότι τα πάντα είναι εμπρός
κανένα πάρτι δεν θα είναι σαν εκείνα τα πρώτα.
Είναι ο κόσμος μια λούπα που γυρίζει συνεχώς
με παρασέρνει και με ρίχνει σε περίεργη ρότα.
Κάθε στιγμή και κάθε νότα ένας θάνατος μικρός
γιατί το πάρτι θα τελειώσει και θα ανάψουν τα φώτα.
Και εκεί με μάτια κουρασμένα, μεθυσμένο μυαλό
πρέπει μια σκάλα να κατέβω για να φύγω από την πόρτα.
|
||||
6. |
Μηχανή
06:32
|
|
||
|
Μηχανή
Αισθάνομαι τα μάτια σου κοιτώντας με να βγάζουν φωτιά,
να καίνε απορίες που εμένα ακόμα στοιχειώνουν.
Τι σκέφτηκες και σκότωσες τη θλίψη που κουβάλαγες χτες;
Καθώς όλα τα άσχημα, σιγά σιγά ζυγώνουν
Ποια μηχανή μέσ' το κεφάλι σου ξεκίνησες και έβαλες μπρος
και αμφισβητείς όλα τα άσχημα κομμάτια αυτού του βρώμικου κόσμου;
Αισθάνομαι τα μάτια σου κοιτώντας με να βγάζουν φωτιά,
να καίνε απορίες που εμένα ακόμα στοιχειώνουν
Πτώση...
Που βρίσκεις δύναμη στα πόδια σου να στέκεσαι πατώντας γερά
σε ένα κόσμο που τριγύρω σου τα πάντα διαλύονται, λιώνουν;
Αισθάνομαι τα μάτια σου κοιτώντας με να βγάζουν φωτιά,
να καίνε απορίες που εμένα ακόμα στοιχειώνουν
Πτώση...
Σε είδα σε όνειρο να τρέχεις με τα χέρια ανοικτά
στα υπέροχα λιβάδια, μιας ανέμελης νιότης.
Ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη σου απαλά
σκορπώντας σε όλους γύρω σου μια απύθμενη γνώση
Σε είδα σε όνειρο που κοίταζες με λύπη βαθιά
όλα τα άσχημα που γίνονται τριγύρω σου και σε έχουν ματώσει.
Σηκώνεις χέρια, σφίγγεις και τα κάνεις γροθιά
και αντιστέκεσαι σε αυτή την άσχημα απύθμενη πτώση
Πτώση, πτώση...
Αισθάνομαι τα μάτια σου κοιτώντας με να βγάζουν φωτιά
να καίνε απορίες που εμένα ακόμα στοιχειώνουν.
Τί σκέφτηκες και σκότωσες τη θλίψη που κουβάλαγες χτες
καθώς όλα τα άσχημα, σιγά σιγά ζυγώνουν;
Ποια μηχανή μέσ' το κεφάλι σου ξεκίνησες και έβαλες μπρος
και αμφισβητείς όλα τα βρώμικα κομμάτια αυτού του άσχημου κόσμου;
Αισθάνομαι τα μάτια σου κοιτώντας με να βγάζουν φωτιές
να καίνε απορίες, που εμένα ακόμα στοιχειώνουν.
Ναι!
Η Δύναμη είναι στη γνώση σου (x4)
Τα μάτια σου κοιτάν' ελεύθερα (x4)
και καίν' σα φωτιά
|
||||
7. |
Ευθεία σε γκρεμό
06:37
|
|
||
|
Ευθεία στο γκρεμό
Είναι που μάτια χαμηλώνουνε σα βλέπουν αίμα
γιατί το κόκκινο χρώμα δε το αντέχουνε.
'Ετσι και πέσει και κυλήσει στο τσιμέντο
φαίνεται έντονα και δε ξεπλένεται.
Ειδοποιεί πως κάτι άσχημο συμβαίνει
πως κινδυνεύουμε, πως κινδυνεύετε!
Ήρθε η ώρα να σε πάρω από εδώ
πρέπει να φύγουμε, πρέπει να τρέξουμε!
Είναι και η βία που εξαπλώνεται θανάσιμα
σε μια νεκρή από αντιδράσεις κοινωνία.
Συμβαίνει τώρα μα είναι λίγοι αυτοί που νοιάζονται
επικρατεί μια παγωμένη ηρεμία.
Όσο οι εικόνες στις οθόνες είναι όμορφες
είναι όλα τέλεια στην πανέμορφη ουτοπία.
Κανείς δε νοιάζεται για όλα αυτά που θα έρθουν,
κακά μαντάτα και δυστυχία
Για δες, τώρα πώς τρέχουμε πηγαίνοντας ευθεία σε γκρεμό.
Σα να 'μαστε δυο ήρωες από ταινία δράσης.
Μου λες, κάποιο χαζό κλισέ του στιλ "τα πάντα rock'n'roll".
Το ξέρεις πως πεθαίνουμε, μα θες να το ξεχάσεις
Ναι, loose...
|
||||
ΤΣΙΜΕΝΤΟ Athens, Greece
ΤΣΙΜΕΝΤΟ
Papakotsis S.: drums
Semertzoglou M.: bass
Priovolou Α.: synths
Leontidis J.: guitars, vocals
If you like ΤΣΙΜΕΝΤΟ, you may also like:
Grey Skies - Year
by FWF Records
supported by 4 fans who also own “45° Υπό Σκιά”
excellent track. I love the feeling it gives
go to album
Non-stop hits on this EP of jumpy post-punk jammers.
go to album
The NYC quartet fold a wide assortment of influences into their joyfully campy pop-punk.
go to album
Dead Cross, Retox, and Qui members dish out subversive hardcore with an indignant smirk; come for the riffs, stay for the synth experiments.
go to album
This Is All We Ever Get
by SPACED
Knockout debut from a Buffalo, New York-based hardcore band who like their riffs sick, their drums fast, and their choruses sticky-sweet.
go to album
Shybaby kicks out the jams on “Is This Intimate,” a snarling rock record that takes no prisoners.
go to album
On their ferocious self-titled debut, the Australian punks pit d-beat percussion against gnarled, metallic melodies.
go to album
